خوبه که آدم هميشه شادي کنه. خوبه که آدم بتونه دلگرفتگيهاشو قايم کنه. اونم پشت يه ديوار بلند که از جنس خنده ست. اما اگه آدم بخواد که بخنده و بخندونه اونم وقتي که دليل خندشو يادش نمياد، همون بهتر که گريه کنه.