داشتم ميشمردم که تا حالا چند تا از وبلاگرها رو ديدم. شمردم ديدم که پونزده شونزده تايي ميشن. خوبه. خيلي خوبه که آدم اول آدما رو از روي گفته هاشون بشناسه بعدا خودشون رو ببينه. درسته که آدما ممکنه به همه چيزايي که مينويسن، عمل نکنن اما اين از حالت ديگه اي که وجود داره بهتره. يعني اينکه اول از نزديک برخورد کني، بعدش ببيني که طرف چند مرده حلاجه.

توي حالت اول، آدم حتي ميتونه راحت تر انتقاد کنه چون به نوشته هاي طرف مقابلش ميتونه استناد کنه. اما تو حالت دوم به نظر من چند پله عقب تره. چون تازه بايد کلي طول بکشه تا ببيني که طرفت چي تو چنته داره.