۱۳۸۱ فروردین ۳۱, شنبه

ها ها ها، هليا خانوم، اولندش که ما شيرا عادت نداريم که کفش بپوشيم اونم کفشاي پاشنه بلند خانوما رو. دويّمندش که ما از جاسوساي ممالک ديگه کمک نميگيريم. ما خودمون توي تمام سرويسهاي جاسوسي دنيا جاسوس داريم. اون شعر نيمه کارتون رو هم به روچشم... حتما کاملش ميکنيم. فعلا که بانک اطلاعاتي ما تکميل تره. حالا بذار برسيم به ادبيات گيلکي، اونوقت ديگه جاسوس ماسوسم نميخواد. خودم در خدمتم.

به هر حال فعلا يه شعر ديگه تقديم ميکنيم تا بعد:

چو كنيم هرجا مِريمان دلِمان وا نَمِشَد

هرسولاخ سُمبَه مِريمان لَشِمان جانَمِشَد

كارِمان بس گِرَه خوردَس دِيَه هيش وانَمِشَد

بختِمان هَمچَه دَخوابَس دِيَه هيش پانَمِشَد

گفتَه بودم كه برم دمِ خانَه شان بيبينَمِشان

پيش اون بزرگتراش قسم خوران بيگيرَمِشان

سر كُلّك رسيدم خندَه كُنان بديدمشان

قوربانِ بَختِم برم خوشُلَه خوشان بديدمشان

نِصبِ شب هوشتَك زنان روپشت بام بديدمشان

تولَمَه مِچرخانيد بادخترصاب خانَه شان

هُرتينَه دِلِم صداكرد اومدم به پيششان

قصدِم اين بودكه بگيرم ويشكيني ازقومبِشان

گفتمِش يه ماش بده خندَه كنان گفت نَمِشَد

قولتوقِم درد موكُنَد شرمِم مياد روم نَمِشَد

گفتمِش گردش بِريمان شبِ جمعَهº نَمِشَد؟

با يه مَن نازواَدا گفتِش كه هرگز نَمِشَد

چو كنيم هرجا مِريمان دِلِمان وا نَمِشَد

دل به هركس كه مِبَنديم باهامان تا نَمِشَد



ترجمة بعضي از واژه ها :

كُلّك : خرابه

خوشُلَه خوشان : خوشحال وخندان

هوشتَك : سوت

تو لَمَه : آتش گردان

هُرتينَه : ناگهان

قومب : لُپ

ماش : بوسه

قولتوق : زير بغل

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر