عصیان
۱۳۸۱ فروردین ۲۳, جمعه
چه ميشود كه گويي سنگسار كردن روحت را به سوگ نشسته اي؟ مرگ ثانيه ها را بشمار. به خاك نيانديش و به سنگ...كه گورت را در ژرف ترين لايه هاي زمين حفر نكرده اند... با من برقص... اي شميم باراني... شايد فقط از تو برآيد كه آشفتگيم را براني.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر