بايد ياد بگيري عصيان. بايد درس بگيري.

بايد همه اينا برات درس بشه. بايد ياد بگيري که جلوي دهنتو بگيريو بايد ياد بگيري که نبايد هر حرفي رو همه جا بزني. بايد سياست رو که کثيف ترين چيزه توي دوستيهات وارد کني. بايد هميشه بگي همه چيز عاليه. تو عالي هستي تو نقص نداري. بايد بگي که همه غلط ميکنن درباره ات نظر بدن. بايد بگي اصلا ديگران جز درباره خوبيهاي تو نميگن. بايد همه رو راضي نگه داري.

نبايد بذاري ديگران حرف بزنن. نبايد اجازه بدي مخالف نظر تو درباره دوستت چيزي بگن. اگه تو دوستي، بايد بزني تو دهن کسي که درباره دوستت انتقاد داره. اصلا ديگران بيجا ميکنن عقايد خودشون رو هر چند غلط ابراز ميکنن. تو نبايد به دوستت اونا رو انتقال بدي.

اگه اينکارا رو بکني؟ ديگه کسي از تو نميرنجه. دوستات ميگن به به چه بچه ماهي. نميگن که بايد ياد بگيري که اينجوري نگي. اگه اينجوري باشي، اونوقت ديگه همه حرفهايي که ديگران مستحق شنيدنش هستن، نصيب تو نميشه. تو مجبور نيستي مثال بياري که چرا ديگران اين نظرات رو دارن. مجبور نيستي جاي يکي ديگه جواب پس بدي. نميشي گوشت قربوني. نميشي چوب دو سر گه.

بله بله بله. کاملا حق با شماست آقاي عصيان. واقعا عجب آدمايي پيدا ميشن آقاي عصيان. جناب عصيان شما دوست خوب من هستيد که اين چيزا رو به من ميگين. آقاي عصيان کاملا حق باشماست.

نميخواااااااااااااااااااااااااام. ديگه نميخوام بشنوم. ديگه نميخوام مواظب باشم. اگه قراره خودم باشم بايد بگم. بايد حرف بزنم. اگه من قراره دوستي کنم بلد نيستم که بعضي حرفامو بزنم، بعضي هاشم سانسور کنم. اگه قراره که من انتقاد ديگران رو مطرح نکنم چون ممکنه از من ناراحتي پيدا بشه، پس بهتره اصلا هيچ حرفي نزنم. تا متهم به قضاوت عجولانه نشم. تا تقاص ديگران رو پس ندم. تا همه از من راضي باشن. تا نگن که من مثل اونا کوته فکرم.

به به چه پسر گلي هستي تو. چرا؟ چون در دوستي سياستمداري رو رعايت کردم.