همه ما آدما اسير کلماتيم. تمام طول تاريخمون هم گواه همينه. فلاسفه، سخنوران، نويسنده ها، پيغمبران و همه و همه با جادوي کلماتشون انسانها رو به زنجير کشيدن. کم پيدا ميشه کسايي که با چشاشون ديگران رو اسير کنن. اصولا آدمايي که به نگاه ها دقت کنن، طيف بزرگي از انسانها رو تشکيل نميدن. ما هميشه در اسارت يک چيز بوديم: حرف!