۱۳۸۳ فروردین ۱۲, چهارشنبه

زمانِ از دست رفته

جلوي درِ كارخانه

كارگر يكدفعه مي ايستد

هواي خوب كُتش را مي كشد

و همين كه روي برمي گرداند

و آفتاب را مي بيند

كه تماماً سرخ و گِرد

در آسمان سربي لبخند مي زند،

چون يك دوست

به او چشمك مي زند

بگو ببينم رفيقْ آفتاب

فكر نمي كني

كه چه ابلهانه است

اگر اين روز خوش را

به خدمت ارباب سر كنم؟



ژاك پِرور - آفتاب نيمه شب



Le temps perdu

Devant la porte de l'usine

le travailleur soudain s'arrête

le beau temps l'a tiré par la veste

et comme il se retourne

et regarde le soleil

tout rouge tout rond

souriant dans son ciel de plomb

il cligne de l'oeil

familièrement

Dis donc camarade Soleil

tu ne trouves pas

que c'es plutôt con

de donner une journée pareille

à un patron?



Jacques Prévert - Soleil de Nuit


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر