پنجشنبه عصر رفتيم به سالن ميلاد، محل برگزاری اولين جشنواره وب، وپ و نشريات الکترونيک. محلی که برای غرفه وبلاگنويسان تدارک ديده شده بود، فضايی بود به شکل يک مستطيل 10 در 15. اما هيچ خبری از در و ديوار غرفه نبود. ما مونده بوديم که چطور به نصابهای پارتيشن‌بند بگيم که ديوارهای غرفه رو واسمون بکارن. به هر کی هم که می گفتيم، جواب می‌داد که به من مربوط نيست (اين هم از گرفتاريهای يک غرفه رايگان). بگذريم از اينکه رئيس و دبير جشنواره واقعا هر کاری که از دستشون بر‌می‌اومد رو برامون انجام دادن اما نهايتا با تعدادی از بچه‌ها مجبور شديم که تا ساعت 4 صبح اونجا بمونيم، بلکه بتونيم يه سر و شکلی به غرفه بديم. همون شب به چند تا از بچه‌ها زنگ زديم تا بيان کمک و بر و بچه‌های کافه بلاگ رو هم خبر کرديم تا وسايلشون رو جمع و جور کنن و بيان. خلاصه حکايت گرفتن کامپيوتر برای غرفه و ميز و صندلی هم حکايتی بود هفتاد من کاغذی. از اونجا که رفتيم بيرون (يعنی وقتيکه انداختنوم بيرون)، تازه اومدم خونه و دو، سه ساعتی خوابيدم. ساعت هشت و نيم صبح هم از خواب پاشدم تا برم نمايشگاه بلکه بتونيم با بچه‌ها، يک خط اينترنت برای غرفه جور کنيم. خلاصه ميز و صندلی‌ها رو چيديم (تنها چيزی که برای پر کردن يه غرفه 150 متری داشتيم، همين ميز و صندلی بود).

روز جمعه هم يه سر بوديم و هزار سودا. بايد حواسمون جمع می‌بود به همه جا. امروز هم نتونستم برم اونجا اما فردا اونجا خواهم بود. راستی سرويسهای هوستينگ گردون شامل تخفيف برای جشنواره شده. هر کی دوست داره وبلاگ 20 مگی با MT و 10 تا ايميل و ساب دومين نامحدود و نون اضافه بزنه اونم با 000/15 تومن، بياد اونجا تا بگيم جريان چيه.