۱۳۸۳ آبان ۷, پنجشنبه

يه زن (حالا چه فرقی می‌کنه، يه دختر) می‌تونه تو چند دقيقه مسافرتت رو به هم بزنه، حتی اگه زن تو نباشه. کافيه زن همسفرت باشه. يه زن می‌تونه تو رو وادار کنه به جای اين فيلم، اون فيلمو ببينی، حتی اگه رفيقت نباشه. يه زن می‌تونه ساعت ورزش کردنت رو تغيير بده، حتی اگه دوست‌دختر پارتنر ورزشت باشه. هی اصلا يادم نبود يه زن می‌تونه تخت جمشيد رو آتيش بزنه يا حتی از اون هم بالاتر آدم و شونصد ميليارد نسل بعدشو از بهشت بندازه تو زمين.

گرچه من زمين رو دوست دارم، جنس لطيف رو هم ايضا، اما خداييش حوری‌های بهشتی يه چيز ديگه‌ن. همچين يه نموره وظيفه‌شون مشخص‌تره، ادا اصول ندارن، روی اعصابت هم اسکيت نمی‌رن.

آخيش... يه کم سبک شدم!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر