يکی از کاربردهای دستشويی يا مستراح برای مسافران در راه مانده در ماه رمضان است برای غذای حاجت نه قضای حاجت. اگر مسافری در شهری غريب و در ماه رمضان گير همی‌افتد و گرسنگی و جوع بر وی فشار همی‌آورد، خوراک از بقالی ابتياع کرده و در مستراح (محلی برای راحت‌طلبی- اسم مکان بر وزن استفعال) نوش جان فرمايد چون مکان ديگری نيابد.
آورده‌اند شيخی نحيف در شهری غريب در پی مستراح همی‌گشت به ماه صيام ليکن چون يافت نگاه بر زمين نيفکند بر رسم خجلت ز روزه‌خواری خود چرا که موال را چرکين يافت ز کردار سخيف مردم.
(عکس از سايت رضا قاسمی)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر